Foto's Siete Tazas

Eerst en vooral enkele fotootjes van het stadje Molina, eigenlijk een stadje zoals er hier vele zijn, maar met een zeer mooi 'plaza de armas' met een spectaculair boomhouwwerk dat vertelt over de 'Cordillera' en het leven alhier. Verder een charmant kerkje waarvan we even dachten dat het aan onze lieve vrouw in de overgang gewijd was...

Hanne krijgt een appel aangeboden van een vrouwtje op het platteland.

Nog enkele opmerkelijke plaatjes die we konden schieten in het stadje:

Een mooi stukje graffiti

                                  




In het straatbeeld van Molina vinden we, net zoals in zovele andere Chileense dorpjes heel veel gekleurde huizen en honden natuurlijk. De honden hier zijn de katten van België. Ze lopen te pas en te onpas achter je aan, vechten regelmatig eens een robbertje onder elkaar, maar doen de mensen geen kwaad. De Chilenen zijn wel vindingrijker dan de Belgen: om het openbijten van vuilniszakken te voorkomen, hangen ze ze in de bomen. 

Tijdens de busrit naar het natuurpark werd er even gestopt om de grootste waterval van de streek 'salto de la belleza de la novia' te bezichtigen. Onze bus was echter niet de enige...

Onze tent konden we opslaan onder de bomen van 'Parque Ingles'. En ja, dit keer hadden we meer dan voldoende zonnecreme mee. (Wat ook nodig bleek te zijn!)

Onze wandeling die dag 'Sendero los chiquillanes' verliep door stoffige zandpaden, doorheen wilde bossen en bereikte een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt met zeer mooie foto's tot gevolg.

Wat gebeurt er als er een spontane foto getrokken wordt en je deze vergelijkt met een geposeerde...

's Avonds gingen we nog zwemmen in de rivier aan de camping (zoek de 2 Belgen in het Chileense water!) en maakten we plaatselijke vriendjes. Later op de avond dronken we samen wijn, maar daar publiceren we maar geen foto's van. (Voor alle ongeruste vriendjes/moedertjes/sensatiezoekers, we hebben ons niet misdragen.)

 De volgende dag koppelden we de mooie uitzichtspunten aan elkaar: Salto Claro, Siete tazas (foto's van dit natuurwonder zijn niet goed te trekken,  hierbij toch een poging) en Salta de la Leona.

En bij thuiskomst 's avonds wachtte ons nog een aangename verrassing: